Birlikte eskiyelim seninle








Yavaş yavaş çekildi gölgeler.

Ayak sesleri kesildi.
Şehir kapattı gözlerini.

Herkes öyküsünü bir yastığa gömdü...

Acılarını, kederlerini, hüzünlerini, sevinçlerini

gecenin lacivert yıldızlı atlasıyla örttü. Ve başladı gecenin şarkısı...

Benim şarkım:

‘Ah kavaklar acı düştü peşime’

Ah Sevgili

Sevgili acı!

Birlikte eskiyelim seninle


Ömür sermayesi tükeniyor.
Takvim yaprakları savruluyor


sonbahar rüzgarlarıyla.
Gecenin külü uzuyor dudaklarımda.

Gözlerimde mor halkalar çoğalıyor.

Her geçen gün’den bir ah kalıyor.
Elleri soğuyor insanın kendine bile.

Kalbinde bir uçurum boşluğu...
Su yangını bakışlarında....

Ah Sevgili

Kalbine sığmıyor insan
Mendilinde saklayamıyor hıçkırığını


/Yağmur yağmalı şimdi..
Ruhları kirinden arındıran bir yağmur..

Dilimde dualar, senli şiirler olmalı...

Sokaklara vurmalıyım kendimi.../




Vakit ilerliyor.

Hüzün atını sürüyor dört nala.
Toynakları yüreğime batıyor.
Bekçi düdükleriyle bölünüyor rüyalar.

Ben kırık bir aynada suretimi seyrediyorum.

Yüzümde kelimeler.
Sana dair mısralar var.
Sonra sise karışıyor herşey.


Ah sevgili

Kendinde kayboluyor insan
Sensiz çıkaramıyor yolları