Rüzgar esiyor sabahın ilk ışıklarında





Rüzgar esiyor sabahın ilk ışıklarında,

Sonra hafiften bir güneş vuruyor yüzüme.

Ay gibi parladığımı hissediyorum,

Bu garip duygu içinde,düşündüğüm tek bir şey...

Garip karşıladığım o bakışlar,



Hafiften içimde bir gülümseme.

Bakışlar hoşuma gitti,belki çok samimi hisler...

Kendimi amansız bu aşka hazırladım,

İlacını hangi doktora başvurduysam bulamadım.


Çaresi yok...



Akşam üstü gelsin diye bekledim,

Beklediğim o bakışları görmekti tek hayalim.

Bir masal gibiydi,belki tek bir satırlık.

Kendimi aradığım bu karanlık sokakta,




Beni benden önce bulmuş sevdalım.

İsmini koydum ela gözlüm.


Tek hayalimdi belki,onu tekrar görebilmek.

Ama ne yazıkki o artık, bir hiç oldu benim için...