Hakikati yavaşça anlıyorum artık.. Mutluluğum iflas etmiş ve yaralı yüreğim onca olumsuzluktan bir kar çıkarmaya çalışırken yorgun düşüyor ..
Ne yazık..
Paramparça bir hayat’ın içinde nefes alıp verme mücadelesi bu belki de.. Gücüme giden , imkansızlıklar bahçesinden kopardığım SEN, bir kuş gibi kolayca uçabiliyorsan ellerimden, hayatımda okumadığım lanetleri okumamak için hiç bir neden yok di mi ?..
..
Sinirden ağladığımı sanar rüzgarlar oysa her damlada bir kan akıtır gözlerim.. Uçsuz bucaksız bir şehre sürüklesene tüm acılarımı ey rüzgar!..
Yapamazmısın? ..
O yokken anlamı yok zaten gündüzün, gecenin..
Gündüzü gecesi olmayan bir yere sürükle o zaman beni ? ..
İmkansız mı ? ..
İşte O’nun benden gideceğini bende bu kadar imkansız sanmıştım...
...
Gönlümün arka sokaklarında kulakları sağır edercesine bir çığlık varken her saniye, nasıl gözlerimi kapatıp rahatça uyuyabilirim ? ..
Karambole üzerime düşen bir yıldırıma benzerken mutluluk, nasıl rüyalara dalabilirim ?..
Hayatın elini sıkıca tuttuğumu zannederken düşmüşüm sensizlik rıhtımına.. Elimde fotoğrafın ve ağlamaklı gözlerle köşe başında nöbet tutarken gözlerim belki de bilmeden sürgün verdim buralara kendimi..
İçimdeki akıntı sürüklüyor beni yokluğun karanlık zindanına.. Karşı koyamayacak derecede yorgun bedenim..
Bana güç verirdin ya eskiden , mutlu ol şimdi bende bir acizim..
...
Bilir misin ? ..
Kulaklarımda hep aynı ses dinlerim şarkımıızı.. Biraz olsun o unutturuyor herşeyi be güzelim.. Her notasında senin olduğun bir sanat eserini dinlerken dilimden dökülen kelimeler bir alev gibi yakıyor inan ..
Bir yandan vururken yokluğun, bir yandan dilimi küfür besliyor ve sövüyorum çığlık çığlığa geçmişime ..
..
onsuzluk, ıssızlıkSensiz ne mi yapıyorum ?
Üzerini toz kaplamış eski bir tablo gibi hissediyorum kendimi.. Boğuluyorum keşkeler içinde.. Gün doğar ve ben camı açıp derin bir nefes çektiğimde içime, yüzüme çarpan güneş bile senin kadar ısıtmıyorken beni, yokluğunu kucaklıyorum bende ne yapayım ? ..
..
İşte bu yüzden gündüzleri sevmiyorum, gecelere uzaklar çünkü.. Ben anca başımı yastığa koyduğumda sensizliği düşlerimde az da olsa yenebiliyorum! ..
Böyle kandırıyorum işte kendimi...
...
İçimde kopan ihtilaller zincirinde bir sensin beni yenilgiye uğratan.. Ben bu savaşı kaybettiğim gün umutlarıma havlu atmışım zaten.. Herşeye kader diyip geçer ya insanoğlu ve bende artık öyle demek zorundayım di mi ?..
Bir gülüşünle bahtiyar olan , bir gülüşüne canımı veren ben ; evet üşüyorum her yalnız gibi..
Off off..
Beynimin içine girsen ve düşündüklerimi görebilsen keşke.. Bir şeyi düzeltmez bu saatten sonra ama bu melankoli halim belki sana neler hissettiğimi anlatabilir.. Tek istediğim;
-Acırsın be belki ..
...
Sesime ses değse çığlık olur biliyorum ama adının geçtiği yerlerde bulunmamak üzere sevdiğim..
Gidişin hep kulaklarımda olacak söz veriyorum..

sigara, duman
..
'' Yine camın kenarına oturmuş sessizce boğulurken hüzünlere ağlamaklı gözlerle yakıyorum sigaramı..
Oysa sigaramı ben hep seninle kahkahalar atarken yakardım..''
...

‘ Ve zamansız gelen yarınsız bir sevgi bigün bir yerde ne olursa olsun ansızın bitecekti' ..

alıntı