Konu: Hüzünlü Sözler

Ve bir anda hayallerin alt üst olur..
Yalnızlığa alış, kefen bile bir kişilik...


Hiç kimseyi, yalan söylediğini anlayacak kadar tanımak istemiyorum..


Kimsenin beni mutlu etmek zorunda olmadığını biliyorum da.
Neden kimse beni mutsuz etmek zorunda olmadığını bilmiyor!


Gel beraber alalım nefesimizi sevdiğim, sensiz boğazımdan geçmiyor.


Etrafımdaki herkesin birer yalandan ibaret olduğunu biliyorum.
Bu yüzden yalnızlığı seviyorum.


Güvenmek hiçbir zaman problem değil. Güvenebilirsin ama inanamazsın.
Asıl mesele şüphe etmeden inanmakta..


Uyku düzeni bozulmuş bir yalnızlığa uyanıyorum her gece.
Mutluluğun sadece adı var..

Seninle kurduğum hayalleri başkasıyla yaşayacak kadar güçlü değilim..


Bırakın şimdi unuttum, sevmiyorum laflarını..
Uzaktan gelen birini ona benzetip yüreğiniz ağzınıza gelmedi mi ?


Bugün bir devrim başlattın yüreğimde.. Koca bir "Hiç" olmayı başardın en sonunda. Gözünaydın bittin bende..


Gel Benimle Mutluluğun Suç Olmadığı Yere Gidelim..


Hepimizin, son kez de olsa sarılmak istediği birisi vardır..


Ad koyunca büyüsü bozulur diye; isimsiz, izinsiz, içinden sev beni..


Aslında kötü günlerde sevilmeli kim yanında anlıyorsun..


Kim oynadı mutluluğun ayarlarıyla yine! Görüntü var, ses yok..

Gülmek her zaman mutlu olmak için değildir. Bazen öyle gülmeler vardır ki; en büyük acıları gizlemek içindir..


HAYAT, Bağıra Bağıra Susmayı Öğretir İnsana. ÇIĞLIK ATAN SESSİZLİĞİ, Gülerken Ağlamayı ve DENİZE DÜŞMEDEN YILANA SARILMAYI..


Gülen Gözlerime Bakıpta Sanma Bu Gönül Bahtiyardır, Benim Attığım Her Kahkahada Binlerce Gözyaşı Vardır..


Herkesi tersliyorum şu ara.. solundan mı kalktın diyorlar? Hayır ben değil, o kalktı solumdan diyemiyorum..

Bir şeylerin dışındayım, biliyorum...
Daha doğrusu, bir şeyler bensiz sürüp gidiyor...


"Kadınlara çok güvenme onlar mutlaka giderler" demiş dedem babama ve şöyle eklemiş: bak annene, benden önce öldü işte..


Neyse yoksun kaç zamandır, hem iyi oldu bu. Uzun zaman olmuştu gözlerinde ölmeyeli..


Yeterince dürüstsen, fazlasıyla aşık ve gerçekten seviyorsan, hazırsın demektir; artık mutsuz olabilirsin..


Hani iftar vaktine yakın susar ya insan, yokluğun o denli yakıyor beni! öyle ne zaman okunur burda ezan? Bir yudum su gibi özledim seni...


Tabaklarda kalan son kırıntılar gibiydi sana olan sevgim. Sen beni hep bıraktın; bense hep arkandan ağladım.

"Bir uçurumun en ucundayım.
O kadar yokum ki görmüyorlar!"


“Veda etmeden gidilmez çocuk.
Bu vedadan sayılmaz çocuk.
Bir melek ölürken,
Böyle sessiz durulmaz çocuk”


Siz de çaresiz bir halde, asla yaşayamadığınız bir hayatın yasını tutmuyor musunuz?


Otobüste annesinin göğsüne başını koyan küçük çocuğun yerinde olmayı istemekle, gözlerinin dolması arasında geçen o kısa süre anlatır herşeyi..


Düzenli bir ilişkimiz hiç olmadı, bizimkiler hep üzenliydi..


Mutluluğun gözu kördür, yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, öbürü uykusunda bile bağırır..

Hiçbir şey yaşamaya değmezmiş demiştim yanılmışım, her şey yaşamaya değermişte sen hiçbir şeye değmezmişsin!


Herkes kendi dağında yaşar mevsimleri, ne senin kışın beni üşütür, ne de senin sıcağın beni ısıtır..


Mümkün müdür bu aşkında kürtajı? Seni daha fazla büyütmeden içimde..


Yarım kalan hikayeydik demiştin. Biz daha kitap olamadık ama; çok sattı ihanetin!


Kollarıma bakma ben en büyük façayı hayallerime attım..


Sevdiğini kaybeden insanın gülümsemesinde bile bir hüzün vardır..