Konu: Aşkın tanımı

"Aşk, imkansız olanı ümit etmektir. Şöyle ki: Biz âşık olduğumuzu düşündüğümüz insana, ne kadar olumlu sıfat varsa farkına varmadan yükleriz. O insanın bizim bir parçamız olmasını ve sadece bizi mutlu edecek işlere sahip olmasını isteriz. Bizi terk ettiğinde bile, bizi aşağıladığında bile bundan gizli bir mutluluk duyarız. Öyle bir şeydir ki aşk, sizin ruhunuzu olduğu gibi tutkunuzun emrine vermenizdir, zekânın, tutkunun bir kölesi olmasıdır. Artık nesnellik, sağduyu bitmiştir. Aşk olağan bir duygudur, sıradan bir duygu değildir. Olağandır çünkü her insan aşkı yaşar. Sıradan bir duygu da değildir; çünkü sık yaşanmaz. Gerçek aşk ise yaşadığınız bütün öteki düşüncelerin üstüne çıkar ve sizi kendi amaçları doğrultusunda yönlendirir ki, bu yolun sonunda bazen ölüm ya da başka birini öldürmek bile olabilir. Aşk, hayatı sıradanlıktan kurtaran duyguların en önemlisidir. Aşk, bir delilik halidir. Çünkü aklın devreden çıktığı, tümüyle o tutkunun emrine girildiği bir haldir."

"Aşk bir ajitasyon halidir, sıra dışı bir süreçtir, ama sorun şu ki, sürekli ajite bir halde yaşayamayız. Dolayısıyla aşk önünde sonunda biter. Hayatımızda aşk olduğu zaman ruhen yükseliriz, dolayısıyla bu ajite halin uzun sürmesini, kimyamızda yarattığı değişikliklerin verdiği hazları daha çok tatmayı isteriz. İstediğimiz şey bir kavram olarak aşk değil, bu ajite halin yarattığı değişimleri tekrar yaşamaktır. Sorun çoğunlukla aşkta değil, bitişindedir üstelik. Büyük sarsıntıların izdüşümleri de kuvvetli olur, bu nedenle derin yaralarla biten aşkların hikayesi kuvvetlidir."