Aşk’a yemin olsun ki












Ey şairim!
Aşk’a yemin olsun ki
Biz kaybedilmiş kalplerimizde yaşıyoruz
Tarumar bir iklim göçü /nefesler topuklarda pürtelâş
Ve yok oluş…


Şimdi eylül
Düş yorgunu
Kırık iki kirpik arası
Har çiçekleri kokar
Bakış boyu uzanmış kefensiz zamanlar…








Öyle bir yere geldim ki
Bin yıllık aşkların kahırları kazınmış alnıma
Sırtımda çarmıh / çarmıhta ben
Elimde asa / ikiye bölünmüş acı
Her nefesimi peşinden sürükleyen O








Züleyha yağmurları yağdırırdı kuyularıma
Suretim yitmişti aynamın yer çekimlerinde
Eylülün suları çekildiği mevsimlerdi




Nedamet rüzgârları eserdi / apak sinelere
Her şey gibi ölümcüldü
Sol cenahım…








Şimdi ellerini k/oy avuçlarıma
Ve Kapa gözlerini diyor tanrı / oysa gözlerim ezelden kör
Avuçlarıma da tırnaklarımı geçirip göğe asmıştım / su olmadan önce





Kemikleri kırık bir yürek
Ve omzumda iblisin ayetleri
Cehennemin dibinde p/aklanacağım mafsallarımdan







Düşler uyanmadan yarına
Düşeceğim kuşların avuçlarından / dua olup tanrıya






Sen yaz şairim / imgele şehri
Kesiklerinden kanayan saçlarımdan başla
Özledim / yağ O’nu bu gece tenimin vahalarına









Her katresinden sarılayım yaralarımın beline
Aşkı dök kaleminin ibrişimin dudaklarından
İçimde ağlayan bir sus
Annesi kayıp bir yalnızlık
Göç kelebeklerinin sırtından






Göğü kendime çeksem
Vurgun yemiş kanatlarımın son gücüyle…








İflas ve sükût
Dağılır efsun patikaların dizlerinden
Çığ düşer arzın omuzlarına
Son güz ertesi



Su göçer / aklın kıyılarına vura vura
Kin tutar pıhtısında kan
Dağılır idrak
Küf yağmurları öncesi…






Çeliğe su ver şairim
O benim göğsümdür
İman ve aşk tanrı dokunuşudur
Bir imdat kadar muhtaçtır tenimim damağı
At içine beni / şirin
Önsezisi olmayan duaların boşluğundan
Duvarları kanasın ayrılık saatlerinin







Bak şairim
Aşk, kanatlarını arkasına saklıyor
Ellerinde kırıntılar mahkûmiyeti
Dağınık kalmış rüyalarımın uçlarına konar / cılız bir ışık

​


Karanlığı giydirir soğuğun kemiklerine
Renk senfonisi içinde dans eder köklerimde ateş
Göğümün yangınlarında bir Zühre ölür
Bir es miktarınca..









Kepenekleri uzun boyalı ak kanatlı güvercin
Terini dağların balçık ayazında güneşe kurutur
Şairim
Uzat kalemini
Göğün yamacına bir şiir yaz
İçinde aşk ve eylül olmasın…