Bilmez kimse yüreğindeki hüzünü,




Deniz Kızı



Bilmez kimse yüreğindeki hüzünü,
hissetirmez kimseye
Gözler umutla arar okyanuslarda
kaybolmuşlukla
Ah Mercanlar, yosunlar gelir mi geriye
yitirdikleri?






Kalabalığın içindeki yalnızlık, gecenin
siyahında...
Aydınlatır mı yüreğini gökyüzündeki
yıldızlar
Deniz kızı ve yunuslar yalnızlardır denizin
derinliklerinde
Yüreğindeki kum taneleri kadar sevgiyi
haykırsa da






Geçmişi unuturur mu yüreğindeki hüznünü
Ağlara takılma korkusu denizin
derinliklerinde
Bulur huzuru yanlız yüzerken denizin
derinliğinde






Yürekteki acıları tamir edecek mi bu
kaçışlar?
Korkar karadan çok uzaklardan bakar
mahzun mahzun
Deniz tanrısına bırakır kendini sevdiğine
gitmek için.