Konu: Soruyorum sana;

Susuyorum diye dert etme Ben sustukça sen toparlandın Bırak susayım Konuşursam dağılırsın..!!

Konuşsam dilim yanar, sussam kalbim..Önce duruyorum... Sonra susuyorum... İçimden çıkan lafların etrafı ,yangın yerine çevireceğini düşününce kilit vuruyorum dilime... Sonra Yan! diyorum içime... Sadece sen yan ve Dayan diyorum gönlüme!..

Kendimden. Ne sesime bir ses, Ne yüreğime bir el değiyor. Susuyorum. Kadere razı gelmek midir bunun adı, Bilmiyorum.

Kendi kalabalığından kaçan kentler gibiyim bu gece... Zemheri bir yaşayış düşürmüşüm gözlerime... Gerisini susuyorum... Masallardan düşüyorum bu gece... Bir martının gözlerinde üşüyorum... Sonrası yok... Biliyorum..

Konuşsana, anlatsana kardeşim, niye susuyorsun. Tamam, hafız tamam. Anlatayım. İnsandım ve bu hiç de iyi bir şey değildi. Anlaşılmak istiyordum fakat bunu hiçbir şekilde hiç kimseye anlatamıyordum, hafız. Çok sonra öğrendim ki, Anlatabilmek, susmaktan geçermiş bazen. Ben de bu yüzden susuyorum, hafız. Anladın mı beni..

ŞİMDİ SADECE SUSUYORUM Şimdi sadece susuyorum Haddimi aşmamak için Öfkemi yutabilmek için Kederimi cefamı çekebilmek için Şimdi sadece susuyorum Konuşursam kötü gelir Kızgınlığım ansızın uyar Öfkem asap olup taşar Pişmanlık duymamak için Şimdi sadece susuyorum

Belki güneş birgün ikimiz için doğar Belki korkuları hayallerimiz boğar O masal günü gelinceye kadar Susuyorum, susuyorum Susadikca yüzün düşer aklıma Korkar oldum düslemekten Adını anarım çoğalır sesim Konuşmaktan, düşünmekten, özlemekten