Sevmeyi seviyorum

Hüzünle dargınım şu sıralar kelimelerimi umuda ve mutluluğa çevirdim... Hüzünle yıkadığım sayfam artık ter temiz... Güneşin ilk ışıklarıyla kuruttum, üstüne net yazılar yazabilmek için... Artık sayfamda yazdıklarım dağılmıyorlar net dökülüyor kalemimden yazılanlar...

Artık gecenin de ayrı bir güzelliği var hayatımda... Sadece yeni bir güne merhaba demek için bekliyorum sabahı, heycanla, umutla ve mutlulukla...

Sıcak bir çay ve kahve kokusunu hissediyorum... Dost kahveleri içiyorum artık dost hayatların yanında... Artık kapanan fallar sana açılmıyor... Mutluluğumu konuşturuyorum çıkan fallarda...

Seni andığım dost sohbetlerim oluyor ama sabahlamadığım... Geçmişim artık bende bir yara değil andıkça kanayan mutlulukla anıyorum... Mutlulukla...

Hüznüme bir dost aramıyorum artık, bu gönül penceremde... Hüznüme hüzün katmıyorum seni andığım yerlerde...

Artık gözyaşlarım hüznümün ifadesi değil hayatımda... Ağladığım zamanlar gene oluyor bu hayat yolunda... Mutlulukla hasret giderdiğim zamanlardayım...

Hüzün hayallerinde değil, mutluluğun kollarındayım artık...

Çalınmış zamanlarımı geri de bıraktım...

"Sensiz de seni sevebiliyorum. Sen bana bakma ben senin baktığın yönde olurum" diyen Özdemir Asaf'ın dizelerini anımsadığım zamanlardayım...

Ve dediği gibi... Hiç başlamamış bir yarın çok var. Hiç bitmeyen dün de çok var.

Artık umutla başlayan yarınlarda mutlulukla biten dünlerden kalmayım...

İsterdim ki hayata dair cümlelerim seninle başlasın, senle bitsin... Anladım artık sen bir hüzünsün...

Biliyorum dargınım... Vakitsiz doğduğun için gün ışıklarıma... Üzgünüm ben artık mutlulukla yoldaşım...

Seni ben diğer yanım sanardım... Artık diğer yanımın mutluluğundayım... Ben artık hüznümün mutlu anlarındayım..

Yaşamaksa seni sevmek ben hiç ölmedim... Seni Seviyorum Sevmek...