Der ki kadın:
...Bir bilinmeze uyandım yine.
Bomboş, plansız, hesapsiz birgün olacak onca yoğunluğumun içinde.
İnsanlar konuşacak ve ben yine sadece uğultular duyacağım.
Sık sık yerimden doğrulacağım, camı aralayıp gökyüzüne bakacağım.
Sonra sayısını hatırlamadığım sigaralardan birini daha yakacağım.
İlk nefesim bir bakmışım son nefesim olmuş.
"Nezaman bitti bu yine" diyeceğim.
Herşey gibi, O'nun da sadece başı ve sonu olacak, hatırlayabildiğim.
Arada geçen zaman yine sana ait olacak.
Bazen nefret tütecek dumanından, bazen hasret ama çoğu zaman "aşk" tütecek.
Ve ben yine dalıp gideceğim.
Bir bilinmeze, ufakta olsa bir ihtimalle..