Gün be gün uzaklaşır olduk birbirimizden,

ne benim senden haberim var,

ne senin benden,

sevgilim...

hani heycanı bitmeyen,

daima ve her daim sürecek bir sevgiydi bizimkisi,

galiba tükeniyoruz sevgilim,

bunu söylemek istemiyorum ama,

galiba sona geliyoruz biz seninle...

ne kadar düşünmek istemesemde bunları,

içimdeki kötü fısıldıyor kulakarıma,

istemeden bir farkındalık hali yaşatıyor,

kendimi kandıramıyorum,geçemiyorum...

boşveremiyorum senli düşüncelerimi...

birşeyler yapmalıyız sevgilim,

birşeyleri yerinden oynatmalıyız,

yoksa kaçınılmaz olucak sonrası,

eğer beklemeyi tercih edersek,

nadasa bırakırsak umutlarımızı,

zaman geç olur bizim için,

gözyaşlarımızda kaybederiz birbirimizi...




şimdi tekrar tut ellerimi,

yine sar sarmala beni,

yüreklerimize aşina olmuş bu sevgiyi,

tekrar canlandıralım...bizim için...