TELEVİZYON BİLİNÇLENMİŞ, DÜŞÜNME VE SORGULAMA YETİSİNE SAHİP BİR TOPLUM YETİŞMESİNİ ENGELLEYEN LANET OLASI BİR LUNAPARKTIR. TELEVİZYON DERİN DÜŞÜNMEKTEN UZAK ADETA BOMBOŞ ROBOT GİBİ HAYAT SÜREN KİTLELER YARATIR. EĞER BU BÜYÜDEN ÇEKİP KENDİNİZİ KURTARAMAZSANIZ MİLYONLARCA ŞUURSUZ , HİÇ DÜŞÜNMEDEN, NEDEN YARATILDIĞININ ŞUURUNDA OLMADAN YAŞAYAN VE YÖNETİLEN İNSANLARDAN BİRİ OLURSUNUZ.
Şu anda evinde televizyon olmayan bir aile yoktur hemen hemen. O kadar hayatımıza soktuk ki televizyonu, adeta bir parçamız haline geldi. Türkiye'nin dünyada televizyon izleyen ülkeler sıralamasında en üstte olmasına şaşmamak gerek. Çünkü bırakın her evde bir televizyonu, yatak odası dahil neredeyse her odada bir televizyon bulundurmaya başladık. Televizyon izlemediğimiz bir günümüz olmuyor artık. Televizyona bağımlı hale geldik.
Hayatlarımızın, hatta özel yaşamlarımızın içine giren biri var. İstesek de, istemesek te, kendimizi bir anda ona bağımlı bulduk. Yani tüm sohbetlerimizin bitmesine sebep olan, kitap okuma alışkanlığını engelleyen, evlerin baş tacı televizyonlardan bahsediyorum. Onun hayatımıza girmesiyle birlikte alışkanlıklarımızı, kültürümüzü, ahlakımızı ve manevi değerlerimizi kaybetmeye başladık. Uzaktan kumanda ile kontrol edebildiğimiz bir alet olan televizyon artık biz kontrol etmeye ve yönlendirmeye başladı.
Uyanmanız ve anlamanız gerek ki, hayatınızı yönlendiren insanlar var ve siz bunun farkında değilsiniz. Perde arkasındaki adamların istediği en son şey, bilinçlenmiş ve düşünme yetisine sahip bir toplum. Bu yüzden ki sürekli olarak düzmece bir yaşam, medya yoluyla bizlere sunuluyor. İlginizi dağıtmak ve sizi her şey den habersiz bırakmak istiyorlar. Ve gerçekten bu işi iyi yapıyorlar. Çocuklarınızın eğitilmesini istemiyorlar. Çok fazla düşünmenizi istemiyorlar. Bu yüzden tüm dünya gün geçtikçe eğlenceyle, medyayla, tv programlarıyla, uyuşturucuyla, alkolle ve aktivtelerin her çeşidiyle dolu hale geldi. Bunların tümü insanların zihnini meşgul tutmak için. Çok az insan gazete ve kitap okuyor., terk gerçeğiniz ekranda gördükleriniz.
Ve gerçekten başımız belada. Çünkü siz ve diğer milyonlarla şu an beni (televizyon) izliyor. Çünkü %3' ten azınız kitap okuyor. Çünkü % 15' ten azınız gazete okuyor. Çünkü sizin tek gerçeğiniz bu televizyon ekranında gördükleriniz.
Şu an dışarıda, bu ekranda gördükleri haricinde hiç bir şey bilmeyen koskoca bir nesil yaşıyor. Bu ekranlar, başkanlar, papalar, başbakanlar yaratıyor ya da yok ediyor. Bu ekran bu inançsız dünyadaki en muhteşem lanet olası güç ve eğer yanlış ellere geçerse de olacakların tek sorumlusu biziz ve bu inançsız dünyadaki en büyük şirket, en muhteşem lanet olası propaganda, gücünü kontrol ettiğinde, bu ekranda gerçek diye ne bok sunulacağını kim bilebilir.
Şimdi size şunu söylemek isterim.
Televizyon gerçek değildir.
Televizyon lanet olası bir lunaparktır. Televizyon bir sirktir, bir karnavaldır, gezici akrobatlar takımıdır, masalcılardır, dansçılardır, şarkıcılardır, hokkabazlardır, aslan terbiyecileridir ve futbolcualrdır. Biz eğlence dünyasındayız.
Sizler sabahtan akşama kadar her yaştan, her renkten, her dinden insan geçip bilinçsizce televizyonun başına oturuyorsunuz. İşte burada dönen ilüzyonlara tam anlamıyla inanmaya başladınız. Ve kısa bir süre sonra televizyondakilerin gerçek, kendi hayatlarınızın ise hayali olduğuna inanmaya başladınız. Televizyon ne derse hiç düşünmeden onu yapmaya başladınız. Onun gösterdiği gibi giyiniyor, onun gösterdiklerini yiyorsunuz. Çocuklarınızı onun dediği gibi yetiştiriyorsunuz. Hatta onun istediği gibi düşünüyorsunuz. Televizyon programları ile ahlak kavramı, aile kavramı, iffet, namus, güzel ahlak kavramları bir bir yıkılıyor. Bir bakıyorsunuz insanlar dizilerdeki karakterlere bürünüyor. Herkes birbirinin kuyusunu kazıyor, herkes birbirini aldatıyor.
Pazartesi, salı, çarşamba, perşembe, cuma...Siz hangi günün dizisini takip ediyorsunuz. Yoksa hepsini mi? Kafanızı böyle saçma sapan şeylerle doldurdukları yetmedi mi? Onlar sizi böyle uyuştururken, hayatınızın televizyon başında tükendiğini ve yok olduğunu göremiyor musunuz? Yitirilen maneviyat, derin düşünme, kavrama, Allah'ı fark etme, Ahiretin ve ölümün yaklaştığının şuurunda olmaktır.
Televizyon programları işte böyle derin düşünmekten uzak adeta bomboş, robot gibi hayat süren kitleler yaratır. Eğer bu büyüden çekip kendiniz kurtaramazsanız bu milyonlarca şuursuz yaşayan ve yönetilen insanlardan biri olursunuz. Hiç düşünmeden, neden yaratıldığının şuurunda olmadan, ölünce neyle karşılaşacağını bilmeden hayatını tüketen milyonlarca insandan yalnızca biri olursunuz....
Televizyon Aile Yapısında Kötü Yönde Değişikliklere Yol Açtı
Şimdi masalar televizyonların önüne kurulur oldu. Aile fertleri televizyondaki dizilere göre yemeğe oturur oldu. Eğer seyredilecek bir dizi varsa , çabucak yenen yemeklerin ardından, televizyon karşısına geçmek için çabalayan insanlar haline geldik. Aynı evde, birkaç televizyon, insanların dizi isteğine göre ayarlanır oldu. Bırakın sohbeti, aynı ortamı paylaşamayan aile bireyleri olduk çıktık. Çocuklar çizgi film izlerken babalar haber izler, annelerin o saatte mutlaka bir dizileri olur. Kim hangi televizyonu bulduysa başına oturur oldu. Çocuklarımızın, isteklerini bile dizilere göre erteler olduk. Şu dizi bitsin daha sonra, diyen anneler. Kırk yılda bir tartışma programı seyrediyorum, biraz beklesen olmaz mı diyen babalar aptal kutusunun önemini anlatır oldular.
Misafirlikler tamamen televizyon dizilerinin esareti altına girdi.
Dizi varsa, ya bir araya gelinmiyor, ya da ortak seyredilen dizilerin eşliğinde misafirlikler sona eriyor. Dizilerin arasında, verilen reklamların dışında, konuşma ortamı bulamayan insanlar, hiç hareket etmeden beyinlerini boşaltmaya fırsat bulamadan, uyumaya gidiyorlar. Bu süreç içinde, ne okumaya ne yeni bir şeyler öğrenmeye fırsat bulamaz hale geldik.
Bana göre bunlardan daha önemli olan bir şey, beyinlerimizin bu hayal dünyasında yaşamaya mahkum edilmesidir. Çocuklarımız, şekillenmeye başlayan beyin güçlerini miskince oturup, televizyon izlerken kaybetme noktasına ile karşı karşıya kaldıklarının farkında değiller. Okuma alışkanlığın en az olduğu ülkelerden biriyiz. Bize hiç bir getirisi olmayan dizilerle, beyinlerimizi, meşgul ediyoruz. Biten bir diziyi sorsalar, detaylar kaçımızın aklında kalıyor bir düşünün.
Büyük Edebiyatçı Cemil Meriç televizyonu kısaca şöyle özetliyor.
Televizyon, aylak, şuuru iğdiş edilmiş hiçbir zaman okumak ve düşünmek alışkanlığı kazanmamış sokaktaki adam için icat edilmiş bir veni afyondur. Televizyon şuurdaki son pırıltıları da yok eden bir cehennem makinesidir. Kişiyi gerçek hayattan koparan ve bir hayal dünyasında yaşatan hissi bir istimna. Tam bir kaçıştır televizyon. Yokluğu, boşluğu, şuursuzluğa açılan bir kapı. Bu korkunç tiryakiliğin kurbanını Batılılaştırmaz, batırır.
Prof. Dr. Jerom Singer televizyon hakkında şu yorumu yapar.
Evinize geldiğinizde yabancı biri ile karşılaşıyorsunuz. Bu kişi çocuklarınıza kavga etmeyi, dayak atmayı dövüşmeyi öğretiyor. Siz bu insana ne yaparsınız? Onu biraz şiddet kullanarak atmaz mısınız? Fakat bütün bunları her gün her saat yapan Tv' nizi baş köşenize yerleştiriyorsunuz.
Alıntı ile Cevapla