Burun; yüzün ortasında, öne doğru bir çıkıntı biçiminde uzanan, kemik ve kıkırdaklardan yapılmış kas ve deriyle örtülü organdır.

Kişilere ve ırklara göre değişiklik gösterir. Simetrik iki yan yüzünün ortada birleşmesiyle burun sırtı oluşur. Burnun alınla birleşme yerine de burun kökü adı verilir. Yan yüzlerin alt kesimleri daha çıkıntılı olup burun kanatları adını alır. Piramidi andıran burun tabanında ise ortada bir bölme ile ayrılmış burun delikleri bulunur. Burnun içindeki burun boşlukları dışarıya, arkada ise yutağın burun parçasına açılır. Burun boşluğunu döşeyen zar tabakada bulunan bezler, burun zarını sürekli ıslak tutan burun salgısını yaparlar. Bu salgı yardımıyla, alman hava nemlendirilmiş olur. Ayrıca yine burun zarında bulunan titrek tüycükler de yaptıkları titreşimlerle hem havanın ısınmasını, hem de yabancı maddelerin (toz gibi) solunum yolu ve akciğerlere gitmesini engeller. Solunum sisteminin bir başlangıç organı olan burun, aynı zamanda burun boşluğunda bulunan koku hücreleri nedeniyle de koku alma organıdır. Bu koku hücreleri burun boşluğunun üst kesimlerinde (derinliklerinde) bulunur. Bu nedenle koku almak istendiğinde daha derin soluk alınarak, havanın bu koku hücrelerine ulaşması sağlanır.

Alıntıdır.