Konu: Çay Molası ☕

Ruh yara aldı mı bir kere durmadan acı yürür bedene. ..

Uyanacaksın bir gün. Sokağa çıkıp kaldığın yerden devam etmeye çalışacaksın hayatına. Sonra ansızın biri çıkacak karşına ve aşk olacak her yer. Ve sonunda o öyle bir gidecek ki büyüklük onda, büyük yük ise sende kalacak.
Çünkü sormadan gelenler yormadan gitmezler...

Beni TANIMAK mı istiyorsun...? GECEYİ sever misin...? Gece gibi KARANLIĞIM gizemliyim... YALNIZ mısın BENİM gibi...? İyi bir DOSTUM... Paylaşmak mı istiyorsun DERTLERİNİ...? DİNLERİM saklarım... SIRDAŞ mı arıyorsun...? SIR tutmam gömerim... Bana AŞIK mısın...? Uzak DUR benden Çünkü... SEVDİM TAM SEVERİM......... Yani .....Sevmek için sevmem sevdiğim zaman ÖLÜRÜM onun için. ROMANTİK birini mi arıyorsun...? MUMLARI severim, ŞİİR de yazarım. NERDE miyim...? Hayata pamuk ipiyle bağlı uçurumun KENARINDAYIM. Nice fırtınalar GÖRDÜM... Sırtımdan VURULDUM...... Nefes alıp veriyorum ŞİMDİLİK...

Rahatsız olma hayat...

Gelmişken biraz canım yansın istedim sonuçta bir kere geliyoruz hayata misafir perverlik bir kaç yıl sonrası can acısı kalp sancısı...

"Birini sevmeye küçük bir yerinden başlarsın, ya bakışını seversin, ya gülüşünü, ya susuşunu ya da bir sözünü; ve sonra, her şeyini seversin…"

Belki de Sonu Nasıl Bitecek Diye Korkmaktan : Sevmeyi Unuttuk

aSk'ın ve Çay'ın hakkını veremiyorsan, Demli Cümleler KURMAYACAKSIN...

Başkalarına söylemiş de olabilirsin güzel sözler,
benim duymak istediklerimi başkaları duymuş
da olabilir. Mahsuru yok, ben hepsini üzerime
aldım. Yaram vardı, gocundum..

Gönül almayı bilmeyene ömür emanet edilmez...

Küçüklük ne kadar güzeldi… Sevdiğin kişiyi öp kaç.
Aşk şarkıları dinlemek yok...
Kutu-kutu pense oynarken ne kadar mutluyduk!
Saklambaçta birbirimizin yerini bulmaya çalışırdık,
Şimdi saklandığımız yeri kendimiz bile bilmiyoruz...
Düştüğümüzde dizlerimiz kanıyordu, şimdi ise kalbimiz...
Reddedilme korkusu yoktu, bir kez ağlasak bizim olurdu çünkü.
Şimdi günlerce ağlıyoruz ama bizim değil, başkasının oluyor.
Salıncakta sallanırken her rengi aynı anda görebiliyorduk...
Aşk filmlerindeki en acı karakterle değil, çizgi filmlerdeki en mutlu karakterle kendimizi özdeştiriyorduk...
Büyümeseydik de hayat aynı kalsaydı, kimse değişmeseydi.
Her şey zorlaşmasaydı...A,B,C,D olan şıklara E eklenmeseydi... Muamma olmasaydı...
Hep gülseydik, sahte gülüşler nedir bilmeseydik...
Keşke hep küçük kalsaydık! :)