Konu: Çay Molası ☕

Korkma .. telif hakkı yok şiirlerimin ..
İstediğini alabilirsin ..
Hayatımdan çaldıklarının yanına ..
Bir kaç yıkık dökük cümle eklersin. ...

Güzel şeyler olsun istiyorsan güzel düşün...
İyi şeyler yap ki iyi şeyler yaşa. Sen kırıldın diye her şeyi incitmeyi düşünme. Pencerende bir çiçek yetiştir mesela, sokakta bir hayvana su ver, tanımadığın bir çocuğa gülümse sokakta..
Güneşi sev, maviyi...
Türkü dinle, şiir oku, mektuplar yaz...
İçinden ağlamak geçiyorsa ağla ama isyan etme... Her ne olursa olsun hayatında,
Her şeyin geçici olduğunu asla unutma.
Neler bıraktın geride, ne acılara alıştın, ne özlemler unuttun, ne sancılar avuttun... Bunları düşün...
Bunları hatırla ki seni senden başka yıkacak hiçbir şey olmadığını anla.
Unutma, senin için yaratılmış en mükemmel kişi yine sensin!
Sen kendi kıymetini bilmezsen, başka biri neden sana kıymet versin.?

Çünkü ben yanlış yapmak ve yalnız kalmak arasında bir tercih yaparım ...Adamına göre değil ... adabına göre..
Hevesime göre değil .. hislerime göre karar veririm..
Sahte bir mutluluk yerine .. Sade bir yalnızlığı tercih ederim..
İşte bu yüzden ben ...sınırlarımı kendimin çizdiği .. gizli ve gizemli bir ülkede yaşarım..
Zorunlu olduğumdan değil .. gururlu olduğumdan..
Ve yerimi sadece ...sabırlı ve yürekli olduğuna inandığım ..birine söylerim..

TEMİZLİK YAPTIM BUGÜN HEM DE TÜM BENLİĞİMLE........


........Tüm kaslarımı ,sinirlerimi kemiklerimi hatta kanımı temizledim..En küçük yerlerine kıvrımlarına girmiş sinmiş bütün pislikleri attım...Kırgınlıklarımı dışarı çıkardım önce...İçimde ne büyük yer kaplıyorlarmış.Atarken bakmadım neydi onlar diye...Gelecek geçmişten çok daha fazla yaşamaya değer...Onların yerine bağışlamayı yerleştirdim özenle....Bağışlamayı ekerken tekrar kırılmaktan korkuyordum belki....Kıskançlığımı çıkardım...Çok kolay oldu sevindim..Çok şükür ki kin,nefret yoktu yüreğimde.Nasıl temizlerdim bilmiyorum.Sıra korkularıma gelmişti...Çıkarmaya korktum önce...Bunca acı ve endişeye nasıl da alışmışım..Hergün yeni yeni endişelerle beslenen korkular birikmişti yüreğime.Mutluluklarımı,umutlarımı ne de çok ertelemişim..On an bu ilgiyi ona verseydim,hergün birer umut ekleseydim böyle bahar temzliklerine gerek kalmayacaktı....Çok zor oldu çıkarmak!Kızsaydım,korkularıma bağırıp çağırsaydım yine dönüp dolaşıp geleceklerdi,biliyorum...Temizlik yaptım bugün...Bahar temizliği...Neşe ektim hoşgörü,güven,sevgi ektim..Çılgınlık ektim,doğallık,sonsuzluk,bağışlama...Aşk ektim her hücreme...Coşku,heyecan,sessizlik ektim...Kabullenme ektim,baş eğme değil....Olduğu gibi kabullenme.....AFFETMEK VE UNUTMAK İNSANLARIN EN IYI INTIKAMIDIR ....(Schiller)

Bana çay pişir. Bırakalım her şey kendi kendine düzene girsin. Yavaş yavaş soyunalım. Bir şey kaybetmek korkusuyla yaşamayalım. Ne olacak endişesine kapılmayalım. Bırakalım zaman her şeyi halletsin. Bu söz bize korkunç gelmesin. Aynı ırmağa bir kere daha girelim. Acele etme, çay kendi kendine demlenir... Günlük yaşantıların küçük koşuşmaları içinde bunalmayalım, nefes nefese kalmayalım. İnsan kendini kaybediyor sonra.

Aklınızı dınlerken kalbinizi dinlediniz mi hiç?
Sorularınızı, kendi benliğinize yönelttiniz mi?
Yaptıklarınız, size en son ne zaman doğru geldi?

Güçlü görüneyim derken ,
fazla yara alıyorsun..
Çünkü nasıl olsa dayanıklısın diye,
Sana kurdukları hiçbir cümleyi
iki kere düşünmeyecekler..

Aşkı tanıyan bir kadın,asla daha azına razı olmaz.
Sahibi olamayacağı boş bir sevdada,
kiracı olarak kalmaz.

insanın kendisiyle konuşması güzel ama biraz baş ağrısı yapıyor ..çünkü aklından geçen hiçbir cümlenin sonu noktaya varmıyor ..virgül koyup geçiyorsun bir sonraki yarım yamalak düşünce haline ..yalnızlıkta güzel aslında ..kendini alıyorsun karşına o anlatıyor sen dinliyorsun ya da sen anlatıyor yine sen dinliyorsun ..uzun uzun anlatmak isterdim ama kahve içiyorum...☕