Konu: Çay Molası ☕

Bir bardak çay çok şey anlatır bize...

Arafta kalmak...
Kazandım sandıklarını kaybettiğinide başlıyor bu sancılar...
Ve bütün seçimler bir seçeneksizliğe dönüşüyor..
Araftayım ben çocuk...
Sende bir arafsın bana...

sen sessiz seversin..
ben sensiz..
sen içinden okursun aşkı
bende kimsesiz..

Anlatıyorum, hiç konuşmadan,

buğdayın içini dökmesi gibi....

Bazı günler pas kokardın,
Ve her zaman küs olurdun,
Bana ve hayata
Köşede ki bakkala

Eğer imkanım olsaydı seninle bir daha tanışırdım. En baştan sevmeye başlardım seni yeniden. Seni ne kadar çok sevdiğimi daha az belli ederdim. Sana olan sevgimi bilmeni her istediğimde değil, bunu duymaya her ihtiyacın olduğunda söylerdim sana... Eğer bir daha tanışabilseydim seninle yeniden; bu aşkın asla bitmeyeceğini düşünerek değil, seni ne kadar seversem o kadar kârdır diyerek bir başka sarılırdım sana...

Bir defter taşır yüreğinde insan ve hic bir şekilde müdahale edemez... İstesede istemesede her şeyi yazar o defterine... Öyle bir defterdir ki o ne yazdiklarini silebilir ne karalaya bilir nede bir sayfasini kopara bilir... Öyle bir defterdir ki o ne unuta bilir nede son sayfasına ulaşa bilir... Sevdasını yazar hayallerini yazar umutlarını yazar mutlulugunu yazar ama o deftere bir isim dahi koyamaz. Agır gelir yuregine ama taşımaktan asla yorulmaz...

Hep meşgulüz
oyalanıyoruz sağda solda
erteliyoruz
erteleniyoruz hayattan
ne zaman mutluluk çağırsa
buyur etse açıp kapısını
gülümseyerek hafifçe
cevap veriyoruz
başka bir gün inşallah..

Sırf yalnız olmak değildir yalnızlık,
Aynada kendine tahammül edemeyenler; yalnızdır,
Kendi surlarında delik açamayanlar; yalnızdır,
Ama kendi etrafına kaleler kuran herkes yalnız olmak istemez,
Onları yıkacak birini ister yanında.
Sevilmediğini hak etmediğini düşünen herkes; yalnızdır,
Sevmekten korkanın kaderi ise yalnız kalmak değil; nefret ettikleri ile baş başa kalmaktır sonunda.
Yalnızlık ayrı düşmek değildir sadece veda edememektir,
Neyin hayalini kurarsan kur,
Hikayenin sonudur yalnızlık,
Her zaman karanlık değil,
Bazen parıltılı bir mücevherdir yalnızlık,
Yalnızlık arkanı dönmek değildir sadece,
Serbest bırakmaktır sana hapsolmuşlari!
ve... Yalnız olmak,yanlış bir kalpte olmaktan ço...ok daha iyidir...
Ve bazen yalnizlik en bastan baslayacak gucu bulamamaktir sadece.........

Sandıklarımı dizdiler gökyüzüne.. "Aç birini!" dediler.. Seçtim sarı olanı... Belli ediyordu kendini.. İçinden bir şey çıkmadı.. Demek ki önemli olanlar sessiz kalanlar... Açtım kırmızıyı, özenerek.. içinden bir kalp çıktı.. İçi dürüstlük dolu... Sonra pembeyi açtım, heyecanla.. İçinden bir kalp çıktı yine.. İçi sevgi... doluydu.. Yine güzeldi... "Hangisi?" dediler.. Beyaz, dedim... Onu açtım.. Boş çıkmadı o da.. İçinden bir kalp çıktı.. Güven vardı bu kez... "Açtıklarından birini seç" dediler.. Düşünmeden ''beyaz''ı seçtim...
Sordular bana : - "Niçin beyaz? Rengi saflığı, temizliği ifade ediyor diye mi?" Hayır, dedim.. güven varsa bir kalpte, o kalpte sevgi de bulunur, dürüstlük de..