Konu: Binlerce Kez Söylesem de...

Dahiyane fikrini çok düşündün mü? "En iyisi yolları ayırmak" mış. Kurtulmanın yolunu sana kısaca söyleyeyim. Öldür ve arkana bakma. Çünkü seni yaşamayan ben; "ölmüştür" zaten.

Yüzüme Kapanıyor



Yine vakit, seni hatırlama vakti. Yine kafamı oradan oraya vurmanın zamanı. Bir iki ilaç verdi doktor. İyileşmemden çok uyuşmam içinmiş. Krizler geçiren bu bedenime geçici bir şifa az da olsa. Haremine girdiğim sevdanın, haramı oldum. Her açılan kapı sana çıkmıyor artık. Bütün kapananlar karşıma çıkıyor. Seni güzelleştirenlerin çirkinleştirdiğini görmemem içindir belki de. Ondandır kapanan kapılar yüzüme kapanıyor

Sevdiğinden De Emin Olamıyor



Gitmiyorum oralara. Bir tabakta, iki dilim pastanın üzerine baş harflerimizi yazdığımız yere yalnızken uğramıyorum. Geçen yolum düşer gibi oldu. Lakin yolun yarısında gerisin geri döndü ayaklarım. Sana geleceğimi bilsem belki daha çok gelmemek için kendimi zorlardım. Göresim gelmiyor seni artık. Galiba; seni görmemeye alıştı kalbim, gözlerim. İnsan, bir zaman sonra sevdiğinden de emin olamıyor... Günler, bir kahve bir çayla geçiyor.

Ölen bir adama ölmek için ne yaptın diye sorduklarında beni gösterecektir muhakkak. Ben... ben niye yaşıyorken ölmüş gibiyim peki? Severken onu sevdim diye.

Yalan söyleyenin kim olduğunu bilmek istiyorsan sözlerinde; "yaparım", "ederim", "hallederim" ler varsa yalan söylemiştir o kişi. Nasıl mı biliyorum? Sarsılmaz dediğim aşk bunlarla geçti.

Ayrılık Bile Ayrıldı Benden

Bir ayrılık tanıdım
Hiç beklemediğim zamanda gelen
Ne yaptığını benim de anlamadığım bir ayrılık
Yürüyordum herkes gibi yolumda
Ama; takıldı ayağıma
Öyle bir düştüm ki, ağzıma burnuma kadar ayrılık
Acısı da geçmez ki şimdi bunun
Yakar durur günden öbür güne
Bir görsem bu ayrılığı, sövercesine soracağım
Kimden ayrıldın da bana sardın?
Kimin alayı oldun da kalkıp şamarını yedim?
Soracağım sormasına ama, ayrılık... adı üzerinde
Ayrılık bile ayrıldı benden...

Şair: GanibEy