Konu: Binlerce Kez Söylesem de...

Falcı Mısın?



Falcı mısın? Senin olamayacağımı nereden çıkardın? Biz, bize yakışmıyormuşuz, ikimizin de ruhu başka aşklar için yaratılmış, yakınlığımı kendine yakın hisstemiyormuşsun buna benzer; birçok sebep... Şayet hiç sevilmiyorsa biri, bin türlü bahanesi vardır terk edilmesi için. Vazgeçilmezim dediğin ben, vazgeçilenin oldum. Kim derdi ki kırk yıllık hatırı olan kahvede bahtın olamayacağımın çıkması...

Bunların Hiçbirisi

Bir yerden çıkmadı aşk. Kimse de uydurmadı. Kalbime sordum o da tanımıyordu. Anlamıştım, aşk; çat kapı gelen bir şeydi. Bir şeydi diye tanımlamaya çalışıyorum çünkü; aşkın asaleti tanımsız olmak. Ona göre onsuz olamamak buna göre için için bir duygu şuna göre de kısacası sevmektir. Biz, bunların hiçbirisi değildik değil mi gidenim?

"Niye" dedim

Aşkın, sevgiliye uzak oluşunu hiç düşünmedim. Kim bilir kimin zamanında aşk, sevgiliye küsmüştür. Kendime ve kendimden başkalarına bakıyorum da hüznün, bedenlere sarpa sardığını görüyorum. Aslında hiçbirimiz çok sevilmek de istemiyoruz. Biraz acıdan biraz sevinçten alıp aşka karıştırıyoruz. Daha bir değer katmak için midir yoksa; aşk, bambaşka duyguların karışımından oluşuyor diye mi? İnsanın bir ruhu var ama; bin bir ruh haline girmesi bundan olsa gerek. Galiba sevgiliyi, aşkın tek halinden sevdim. Aşkı, sadece sevmek zannettim. Aşka ayrılığı yakıştırmadığım için; gidenin arkasından "niye" dedim.

Sebep Ne İçinse De...



Elbet birisi senin en çok sevdiğin olacaktı. Kendini onun için adayacağın biri. Nasıl olur, nerede bulursun bilemiyorum. O kişinin ben olmadığım sen kadar kesinleşti. Biri var, seviyoruz birbirimizi dediğinde intikam mı alıyordun yoksa gitme vaktin mi geldi? Sebep ne içinse de git!

Aramıza Mesafe Koyalım



Sevmek, bizim altından kalkacağımız bir şey değildi

Canı acıyor severken…

Hayalini kuruyorsun geleceğimiz için

Bir kibrit çöpü gibi alevlenip hemen sönüyor

İkimizin yaptığı tek şeydi birbirimizi bitirmek

Korkuyorum;

Acaba biz başkalarının doğruları mıydık?

Yanlışı mıyız bu aşkın sevenleri olarak.

Yoksa herkes gibi sevgiye yabancı kişiler değiliz.

Bu duyguyu en iyi tanıyanız.

Şayet biz başkasına ait isek

Aramıza mesafe koyalım



Şair: GanibEy

Günahkar Etme Beni



Yaradana onca dua yapıldı. Şüphesiz birçoğu onun katında makbul olmuştur. Dün, alnım secdeye vardı. O kadar ağlamışım ki sana, o kadar çok senin için dua etmişim ki Allah'a olan özlemim ne çokmuş anladım. Epeydir onun kapısında kendim için yalvarmışlığım yok. Uzak dur kalbimden. Varlığın yemezmiş gibi günahkar etme beni.

Bugün Sevip Yarın Bırakacak Kadar Değil,Bıraktığında Yok Olacak Kadar Sevdim...

Bağırıp Çağıran Kalple Değil Susan Saklayan Bir Kalple Sevdim.
Seni Ben! Herkese Anlatan Değil,İçinde Kendine Bile Anlatamayan Bir Aşkla Sevdim..
Seni Dünümde,Yarınımda Her Saatimde İçimi Isıttığın İçin Sevdim..
Seni Ben! Bugün Sevip Yarın Bırakacak Kadar Değil,Bıraktığında Yok Olacak Kadar Sevdim...

" Hiçbir filiz kendi gölgesinden öte bir yerde ölümü tatmamıştır..”

Ey gözlerime bahşedilmiş mucize,

Ey yüreğime hediye edilmiş Cennet kokusu,

Ey nefesime serpiştirilmiş bir yudum taze hayat,

Kan ter içinde susuz dudaklarıyla ve semâya dönen dualarıyla “ bir avuç deryâ’yı “ dileyen bir Haziran Cumartesi vaktinden düşüyorum sen kokan bu satırları..Vaveylâ eden bir öğle saatinde bulunduğun yerin deli rüzgarlarında düşlüyorum seni..Deli esen rüzgara inat başını eğmeyen gözlerine baka baka seni sevdiğimi haykırıyorum dua duaKulağımda yankılan Cennet şarkılarıyla yeniden huzuru doldururken seni çekiyorum içime.. Toprak kokan benliğimle deniz kokan türkülerin söylendiği yüreğine akıyorum..Sen mavi bir deryâ, ben sana kavuşmayı arzulayan - ruhi haliyle- Leylâ.. Sana gelen yollarıma sunulmuş tüm engelleri teker teker aşarak sana koşuyorum. Yüreğimde toprak kokusu, yüreğimde sana bir an evvel kavuşma çoşkusu..Hadi sevgiliKapılarını, perdelerini sonuna kadar arala..Mevcudiyetinin ve geleceğinin tek idamesi / gayesi koca yürekli “ umut “ sayfalarına bir “ Elif “ miktarı “gül”ümse olmaya geliyorum..Heybemde yetiştirirken her nefesine bir “ Elif “ miktarı huzuru kattığım birkaç sevda gülü ve nefesimde Cennet tahayyülü ile sana koşmaktayım..Yıllarca sana sakladığım yüreğimi benden emin olana “ sana “ katmaya geliyorum..Yollarım sana, menzilim sana..Kan ter içinde kalan Haziran ayının aksine ben “ senin gözlerinde “ yaşlanmayı diliyorum.Senin mevcudiyetine idrakim tamamdır artık.. Gayri benliğim senin varlığında sonlansın sevgilim…Çünkü biz bir mucizenin gerçeğe en yakın halinde sevdik birbirimizi..Biz ki; dallarında bir “ Elif “ miktarı huzur, köklerindeki taze umutları taşıyan gül-i râna’nın sevdaya sunulan bir avuç mutluluğuyuz..


Tedavülü çoktan kalkmış bir ömrün peyderpey yeniden yaşatılması değil bizim sevdamız. Bitkisel hayatta yaşayan bir bedene yeniden ömür biçmek degil yaşadıklarımız..Ayrı gökyüzüne aynı gözle bakan bir sevdanın en yalın haliyiz.. Tümceleri sevda ile nakış edilmiş cümlenin içinde yüreği Cennet kokan bir özneyle ile bir yüklemiz..Biz ki toprağın suya hasret kaldığı zaman diliminde gökten düşen - bir “ Elif “ miktarı “gül”ümse’yiz..Şimdi sevme zamanı..Şimdi kavuşma zamanı..Gökten inen nurun toprakla kavuşmasında temaşa edilen mucizenin kelimelere dökülen haliyiz biz..Sen ve ben bir’iz..Sen ve ben hep biziz..Biz ki ;bir “ Elif “ miktarı huzuruz yetim ceylanlara hediye edilen..Biz ki; taze gülüz nadasa bırakılmış topraklarda yeniden yeşeren..Ve biz ki, birbirimizin kaderine yazılmış bir ömürlük sevdayız yıllarca kıyıda köşede delice beklenilen…

Nefesindeki hayatla soluklandığım saklı sevdam,

Sevda mucizesinin yeniden tezahür ettiği gözlerine yaşat beni..Sonra da yeşil Cennetindeki gonca güllerinle sar beni…Hadi sevgili durma öyle..Mavi bilyelerin cam soğukluğunda üşüyen yüreğimi sıcak şefkatinle kundakla.Üzerinde ütüsüz gömleği bir de yamalı pantolonu ile sana koşan bu adamı ilkokul cağındaki örgülü saçlarıyla siyah- beyaz fotoğraflara bile renk katan yaşı küçük ama yüreği büyük o kahve gözlü kızın yüreğine al..Gözlerinde her gün tekrarlanan bayram sabahlarının güzelliğine kat beni..Baktığın her gökyüzünde benim gülen yüzümü görebilecek kadar benimse beni..Bir an tıkanan hayatın içinde anlamını idrak edemediğimiz ama onsuz mevcudiyetimizi idame ettiremediğimiz nefesinle sev beni..İçine çek beni.. Taaa ciğerlerine doldur beni. Uzaklığımı unut, nefesime sokul.. Şah damarlarımdan bir an bile ayrılma sevgili..Yoğunluktan bitap düşen yüreğimi nefesinle tazelendir..Hadi el gibi sevgili durma yanımda . Ne olursa olsun yaşat beni yaşadığın sevdanın en yalın zamanında..Kapı zile basan kişinin aşikâr olmasına inat sen hep benden başka her şeyi unutacak kadar sev beni..

Hadi sevgili..Bu Cumartesi bana memleketinden güneşler topla heybene..Biraz da deli esen rüzgardan doldur eteklerine..Bana gelirken toz toprak koksun yüreğin…Ellerin ise huzur…Şimdi seni bekliyorum aynı gökyüzünün altında. Sana kanatlanmak üzereyim..Hicretim sana..Yollarım sana…Menzilim sanadır..

Unutmadan sevgili..Gözlerimi kapattım..Hani her zaman sana dediğim gibi” bir gün gözlerine bir şey olur da bir göz gerekirse karanlıklarına..İşte bak yine gözlerimi sana verdim..Kapattım ışıklarımı..Annemin tülbentiyle perdeledim güneşi..Sağım- solum karanlık mı sanıyorsun şimdi..Tut ellerimi şimdi..Gözlerin ışığım, adımların adımlarım olsun…Hadi gözlerimi kapattım ve kulağımda Cennet şarkılarıyla çoşarken kulağına fısıldıyorum sevgili…