İstanbul Üsküdar ilçesi, Çengelköy’de bulunan bu köşk, İstanbul’un Ermeni ailelerinden Köçeoğulları tarafından XIX. yüzyılın başlarında yapılmıştır. Köşk II. Mahmut döneminde (1808–1839) Miri Emlâk’e katılmış, XX. yüzyılın başlarında o yıllarda Şehzade olan VI. Mehmet’in mülkiyetine geçmiştir. Köşkün Çengelköy’deki Köçeoğlu Yalısı ile de bağlantısı bulunmaktadır. VI. Mehmet tarafından bir takım değişiklikler yapılmış, kuzey yönüne doğru genişletilmiş ve üzerinde yer aldığı setin güneyine de yeni bir köşk daha yapılmıştır. VI. Mehmet’in ölümünden sonra varislerine geçen köşk Cumhuriyet döneminde yıktırılmıştır.
Köçeoğlu Köşkü iki katlı olup, zemin katı kâgir, üst katı ahşaptır. Burada da Osmanlı mimarisinde geleneksel olan orta sofalı, eyvanlı plan tipi uygulanmıştır. Zemin kat oldukça basık tavanlı olup burada köşeleri pahlı dikdörtgen planlı bir taşlık bulunuyordu. Girişin önündeki sahanlık üst katta da kâgir sütunlar tarafından çevrelenmiştir. Bu sütunların toskana üslubundaki başlıkları yapının dört cephesinde de kademeli çıkmaların köşelerinde uygulanmıştır. Zemin kattaki taşlığın kuzeyindeki eyvandan üç kollu bir merdivenle üst kata çıkılmaktadır. Üst katın ortasında beyzi planlı bir sofa bulunmakta olup, bunu odalar kuşatmıştır. Çatı altında gizlenen oldukça basık bir kubbenin örttüğü sofanın güneyinde merdivenlerin kuşattığı bir sahanlık bulunmaktadır. Sofanın doğu ve batı yönlerine dışarıya taşan dikdörtgen planlı büyük bir oda ile eyvanlar arasında kalan yerlere de dört ayrı oda yerleştirilmiştir.
Köşkün cephesi zemin katta üst kattakilere göre daha küçük boyutlu pencerelerle çepeçevre kuşatılmıştır. Üst kattaki pencereler diğerlerinden daha büyüktür. İlk yapımında demir parmaklıklı olan bu pencereler ahşap panjurlarla örtülmüştür.
Köşkün girişinin önüne dikdörtgen planlı bir havuz, arkaya da suni kayalarla bezeli, üzeri köprülü küçük bir havuz yapılmıştır. Köşkün kuzeydoğu yönünde bulunan Ağalar Dairesi ile Köçeoğlu Yalısı ile birlikte yıkılmıştır.