Bu kaçıncı yanışım Allah’ım?

Bu kaçıncı cuma’sı, ruhuma okunan selânın …

Bitmiyor içimi kemiren bu sevdanın ah-u zar-ı,
Asi olduğum günden beri gecelere,
Oda sarmıyor beni, kundaktaki bebek gibi döşeğine . . .

Kitaplarım kaldırıldığından beri,
Türküm boğazıma takılıp kaldığından beri,
Şiirim çalındığından beri,
Çok değiştim . . .

Ey Sevgilisizliğim ..
Sözüm sana’dır ...
Seni Şiir’imin bittiği yerde bekliyorum . . .
Yüreğimin yasin-i şerif makamısın ,
Çünkü sen okundukça râhmet saçılıyor çorak topraklarıma . . .

Ömrümü gözlerine sadaka diye kurban ettiğim kahve gözlü dilber..!

Seni uzak dağların yamacında,
Hayalleri elinden alınmış,
kederi kaval sesinde beliren genç çobanın vuslat türküsünde arıyorum . . .

Seni , El/hamd/ûlillah makamındaki hâmd ile anıyorum . . .

Ben seni ,
Ben seni filizlenmeyi bekleyen gonca’nın,
Güneş ile kavuştuğu,
Asırlardır barış ve kardeşliğe hasret bir kürdün insanlığı gibi seviyorum . . .

Seni Rabbe şükrümün, en kuytu köşelerinde gizliyorum . . .

Bahar’ın habercisidir gelişin . . .

Ve gözlerin . . .
âh