Gitmek, giderken veda sözcükleri söylemek insanı en çok da kanatan bu değilmidir aslında.. "kendine iyi bak" lar... "hoşçakal" lar.. Kendine iyi bak denir çünkü bir daha olmayacaktır hayatımızda.. nasıl olduğunu bir daha soramayacağızdır.. Gözümüz arkada kalmasın, içimiz rahat etsin diye kendine iyi bak deriz..
Veda sözcükleridir yaralayan insanı ağlayarak uyanılan sabahlarda.. Yada söylenemeyen veda sözleridir bakarken ardı sıra.. Lal olmuş dil, kör olmuştur göz... gittiği yerde donup kalmıştır saniyeler. giden ve kalan olmak.. Hangisi daha acı verir.. Var mı terazisi, ölçümü?
"Git" derken aslında "kal" mıdır söylenmeye çalışılan... Kalan mı daha karlıdır gidenmi?
Ayrılık bu yok ilacı .. Zaman diyorlar, zaman her şeyin ilacı.. Özlemeye hangi zaman ilaç oluyor, daha da arttırmıyormu içimizi sızlatan acımızı..
Şimdi gitme vakti, yada kalma vakti adını sen koy.. en çokta söylenmesi gereken veda sözcükleri acıtıyor canımı.. hiç bir şey söylemeden gitsem yada kalsam orada öyle ardından bakarken donmuş bakışlarla.. sen de tek kelime etmesen.. Yine gelecek gibi.. Yine soracak gibi "nasılsın" diye.. yine alacak gibi iyilik haberlerini.. Yada kötü olduğunda dertlerini dinlemek gibi.. senin için bişeyler yapmaya çalışmak gibi.. Ben de "kendine iyi bak" demek zorunda kalmasam sana.. Nasılsa yanındayım hep desem.. Yani öyle farzetsem.. Bu söze gerek olmaz hiç bir zaman.. Hep yanımda olacak zaten diye veda sözcüğü söylemeden gitsem..
Ya da nasıl biterse bitse işte.. önemli olan bitmiş olması değilmi ki.. Bitmek zorunda olması değilmi..
Kapattım gözümü... kulaklarımı da tıkadım vargücümle... Hadi veda etmeden git.. hep yanımda olacak gibi.. Tek söylediğin veda sözcüğün "görüşürüz" olsun.. görüşürüz de ve git.. Bende öyle sanıyım, görüşeceğiz diye avutuyum kalbimi...
Şimdi veda zamanı sevdiğim.... Tek sözüm "GÖRÜŞMEK ÜZERE.."