İlk Çocuklar Evi (Casa Dei Bambini)

1906 yılının sonunda büyük bir şans Montessori'nin ayağına gelir ve Roman Association for Good Building yöneticisi Edoardo Talamo tarafından büyük ve harap apartmanlarda küçük çocuklar için okulların kuruluşunu üstlenmesi istenir. Her binanın kendi okuluna sahip olması tasarlanmıştır ve dernek 400'den fazla büyük binaya sahiptir. Böylece ilk okul 1907 Ocak ayında San Lorenzo mahallesinde büyük ve harap bir binada kurulur.

6 Ocak 1907 tarihinde kurulan bu yeni okula Signora Lodi tarafından Casa dei Bambini (=Çocuklar Evi) ismi verilir.

M. Montessori ilk Çocuklar Evi'ni açtığında kendine özgü bir sisteminin olmadığını belirtir. Bu okula gelen çocuklar yoksul ve çoğu okuma yazma bilmeyen ailelerin çocuklarıdır. Montessori bu ilk deneyimine tohumluğunu bir yana biriktirmiş, ekecek toprak aranırken, bereketli bir tarlaya konmuş çiftçi gibi başladığını açıklar.

Çocuklar Evi, emlakçı kumpanyası tarafından, çocukların duvarlara zarar vermesini önlemek ve böylece tamir masraflarını azaltmak için kurulmuştu ve verilen paralar binanın bakımına harcanmış masraflar kalemine geçiriliyordu. Bu nedenle sadece barınağın döşenmesi ve kurulumu için para verilmişti. Bu nedenle ilk Çocuklar Evi maddî yetersizlikler içindeydi ve yeterli donanımdan yoksundu. Bu nedenlerden dolayı eğitim görmüş bir öğretmen dahi bulunamamış, daha önce öğretmenlik yapmış bir işçi kadın tutulmuştu.

M. Montessori bu koşullar altında zeka geriliği olan çocuklarla deneyimlerinden yola çıkarak, aslında bir metodu uygulamaktan çok, ilk Çocuklar Eviyle birlikte bir metodu geliştirmeye başlamıştır. Çünkü ilk okulu Montessori metodunda gerek görülen araç gereçlerden, sınıf çevresinden epeyce uzaktır. Bu çocuklar üzerindeki gözlemleri sonucunda metot yavaş yavaş gelişmiştir.

Aynı yıl, 7 Nisanda San Lorenzo mahallesinde ikinci Çocuklar Evi açılır. Humanitarian Society'in atölyeleri kullanılan materyallerin yapımını üstlenir. Çocuklar Evi'nin üçüncüsü 4 Kasımda Roma'da orta sınıfların oturduğu Prati di Castello olarak bilinen yerde açılır. Ocak 1909'da İsviçre Froebel'in sisteminin kullanıldığı öksüz yurtları ve çocuk evleri Montessori metodunun ve materyallerinin benimsendiği Çocuklar Evi'ne dönüştürülmeye başlanır.

İlk Çocuklar Evi'nde Kullanılan Yöntem

M. Montessori ilk Çocuklar Evinde belirli bir yöntem olmadığını, engellerden arınan çocuk ruhunun kendi doğasına göre hareket ettiğini açıklar. İlk ilkelerin ortaya çıkışına bakıldığında bu durum netlik kazanmaktadır. Çünkü M. Montessori yönetimini çocuklara yönelik gözlemlerinden yola çıkarak oluşturmuş, daha doğru bir ifadeyle çocuklar kendi eğitim yöntemlerini kendileri belirlemişlerdir. Eğitim çocuğun ortaya koyduğu niteliklerini koruyarak ve bu doğal niteliklerin gelişimlerini destekleyerek yararlı oluyordu. M. Montessori çocukların normal özelliklerinin gelişimine elveren koşulları incelemiş ve çevrenin niteliğinin, yetişkinin tarafsız davranışlarının, çocukların çalışabilecekleri özel araçların önemini fark etmiştir. Böylece çocukları sarmalayan çevre, öğretmenin çocuk halinden anlayan ve alçakgönüllü olduğu, araçların çocukların ihtiyaçlarına uygun olduğu elverişli bir çevre olmuştur. M. Montessori metodunun belkemiği olan, çocukların tercihiyle oluşan ilkeleri ve çocukların geri çevirdikleri şeyleri şu şekilde listeler:

* Alıştırmanın tekrarı

* Özgür seçim

* Hata denetimi

* Hareketlerin çözümlenmesi

* Sessizlik alıştırmaları

* Sosyal ilişkilerde düzgün davranış

* Çevrede düzen

* Kişisel temizliğe özen

* Duyuların eğitimi

* Okumadan ayrı yazma

* Okumadan önce yazma

* Kitapsız okuma

* Özgür faaliyetli disiplin.

Geri çevirdikleri:

* Ödüller ve cezalar

* İmla kılavuzları

*Toplu dersler (Toplu dersler sadece özel sorun ve faaliyetlere giriş olarak

verilir).

* Programlar ve sınavlar

* Oyuncaklar ve şekerlemeler

* Öğretmen masası Yukarıda belirtilen ilkelerin tümü çocukların tepkileri

sonucunda ortaya çıkmıştır.


Eylem Korkmaz