yol düğümü


sesini yüklemiş gidiyordu

dar bir sokaktı
çıplak gömleğin
bir gölge içi

hayat bir perdelik oyun
bir yol düğümü

toprağı öperken deniz
şanson rüzgárı dinlemek
ve yaşamak
doğum gününü gökyüzün

çekirdek kahve
sohbetine gelemedim dedi

elleri üzgündü
üzgündü dizeleri
uykusuz kurşun kalemin