!
"Biz nolucaz?" dedim anlamsızca. Güldü.
"Biz mi? Nasıl kullandın öyle sen o kelimeyi? Nasıl kolay söyledin, hiç mi zorlanmadın lan Biz derken. Sen izin vermedin ki biz olalım! Dikkatli baksana bi kelimeye, "BİZ". Başta ki 'B' harfi sensin, geri kalanı ben. Anlıyor musun bıraktığın İzleri?"
Yastığımıza sinen şampuan kokusu hatrına bizi sevebilecek adamlar varken, saçlarımızı bir kez olsun sevmeye yeltenmemiş adamlara "aşk" dediğimiz için kaybettik belki de.
Şimdi git, yoldan geçen birini çevir ve ona de ki; ben dünyadaki en boktan adamım, çünkü beni çok seven bir kadını kırdım.
Yarasının kabuğunu kendi tırnaklarıyla söküp atan biri, kendi elleriyle göğüs kafesinden içeri aldığı birini yine kendi elleriyle çıkarıp atmayı bilir. Biraz kan kaybı her zaman olur,acısız iyileşme görülmemiştir...
seni de, ağrıyasın diye göğsümün içine koymuşlar işte.
“Beni hiç sevmediler doktor, iliklerime kadar hissettim hiç sevmediler
Seninle sevişen bir insanın aslında kiminle savaştığını asla bilemezsin!
Seni öperken kimi öldürmeye çalıştığını, seni severken kimden nefret ettiğini tahmin bile edemezsin!
evlilik benim için çok anlamsızdı, komikti. hiç mutlu ve evli iki kişi görmemiştim. insanların kendi sorumluluklarını başkasının sırtına yükleme merakı, sahiplenme gibi büyük bir hata, hala çocukluğumuzdaki masal sonlarını arıyor olmamız, yanılsamadan ibaret aşklar ve en önemlisi yalnızlıktan duyulan korku sonucu bu ikili kombinasyonu deniyoruz.
Duygusuz heriflerin karşısında hıçkıra hıçkıra ağlasak kaç yazar ?
Şu anda 1 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 1 misafir)