Ölümle yüzleşmek ve onu ertelemek, her şeyin o kadar değerli, o kadar güzel ve o kadar kutsal görünmesini sağladı ki, yaşamı sevmek, kucaklamak ve kendimi onun kollarına bırakmak için daha önce hiç olmadığı kadar güçlü bir istek duydum. Yaşam nehrim hiç bu kadar güzel gözükmemişti... Ölüm ve onun her zaman gerçekleşme olasılığı, aşkı, tutkulu sevdayı daha mümkün kılar. Merak ediyorum, eğer asla ölmeyecek olsaydık acaba bu kadar tutkuyla sevebilir miydik ve bu kadar coşku hiç mümkün olabilir miydi?

Abraham Maslow