herkes gider,
her şey biter
ölür bile sultanlar...
atlar gömülür haritalara
şah ölür, piyon ölür
biter satrancı derin uğultunun
girer ölümler aynı kutuya
ama bitmez şu yarım kalmış
dilinin ucundaki mısrası insanın
ismin geliyor dilime,
bir şeyin anısı
bir tamın yarımı
asla tamamlanmayanı
terli terli üşüyorum yaz günü
şakaklarım almıyor bu sağanağı
yalnızlığın peronundayım
gelir birazdan tren, ve
geçeriz düşlerin içinden
dilimde ıslak bir türkü
iki valizde bir tenhalık
kısacık ömre sıkışmış
kaçak iki sevdalık,
ama n'olur söyle,
biz var mıydık ?

Selim Işık