Sensizliğe Bürünüyorum

Sıradan bir güne birlikte başladık
Umut dolu günlerimize
Sabahın güneşi doğarken
Seni seninle yaşıyorum


Gülüşünü izlerken yanı başımdaydın
Gözlerimi kapattım her gecemde sensizken
Vedanın acı gülüşü geliyordu gözümün önüne
Sensizlikte, ağırlığını koymuştu yüreğime


Sensiz olamayacağımı biliyordum
Beyaz martıların kanatlarında
Sana geliyordum,
Cennet bahçemde çiçekler açsın


Ela gözlerimde sevgi ışığısın
Rüya gibi bir aşka yeniden yelken açalım
Gözlerinde buğulu bakışlarını
Bana geri ver sevginle


Ne kadar yalnızım haberin var mı?
Düşünüp, düşlerimden ayrı kaldığım
Ah o yüreğim değilmiydi
Aşkımızdan kalan anılarda


Şiirlerim anlatıyordu mısralara
Azalmıyordu içimde özlemler
Puslu yüreğimle kavga ediyordum
Hayatıma başladığım noktadaydım artık


Her dönüşümde
Aşkın acısını çekerek yüreğimde
Sensizliğe bürünüyordum.