Gitmemi istiyordu, bende gittim.




Hem de cehennem ve cenneti aynı anda yaşayarak…




Yüzümde kırılmayan onurun gülümsemesi, kalbimde yanan cehennem ateşiyle kavrularak…




İçindeki acıyı göz bebeklerimin arkasında saklanmış korkak bir kız çocuğu gibi büzüşmüş bir halde…




Gitmemi istiyordu, bende gittim.




Gözlerimden, boynuma kadar damlayan kandamlacıklarını umursamadan…




Belki yarı ölü, bitkisel hayatta ya da beyin ölümü gerçekleşmiş tamamen




Belki de hiç yaşamamış olarak…




Gitmemi istiyordu, bende gittim.




Ne hatırlanacak bir söz, ne gözde canlanacak bir hatıra kalmadan




Sensiz, bensiz, hissiz…




Ne yanlı, ne de yalnız…




Gitmemi istiyordu, bende gittim.




Gazellerle, şarkılarla, duygularla…




Parmaklarımın ucunda sadece o yankılarla




Kusursuz cinayetimin hem maktulü, hem mağduru olarak












Gitmemi istiyordu, bende gittim.




Gittim… Gittim… Gittim, ama bende bittim…










Zuhal KILIÇ