Aklımın bir ucunda uçsuz bucaksızlığın esintisi cereyan yapmakta…
Kapatmalı kapıları fazla gürültüye gerek yok…
Fırtına kopsun…
Tufanlar kırsın geçirsin...
Kapatmalı kapıları çarpmaya mahal vermemeli...
Oturup sessiz sedasız bu hengâmenin gerisinden bakmalı...
Mademki fırtınayı dindirecek güç yok, uzaktan izlemek pek adaletsiz olmasa gerek...
Diner tüm şiddeti…
Belki güneş açar, bi de çiçekler eşlik eder peşi sıra...
Unutulmaya yüz tutar bu soğuk...


GİZEM MERVE