Başını ABD 'nin çektiği batılı devletlerde yerleşen ermeni Diasporası 1915 yılı olaylarının çığırtkanlığını yapıyor senelerden beri. Dünyanın birçok ülkesinin senatolarında yaptıkları lobi çalışmalarının etkilerini gördüler. Diaspora batılı güçlerce destekleniyor ve Türkiye Cumhuriyetini uluslar arası arenada sıkıntıya sokmak için emperyalizmin taşeronluğunu yapıyor.
1915 olaylarının bilimsel arenada kritiği çok yapıldı. Gerek Türk cephesinde gerekse Diaspora cephesinde imsel olsun ya da kendi hezeyanlarını aksettiren tezler, anti tezler biteviye neşredilmekte, kimin nerede ve ne derece haklı ya da haksız olduğuna tarih elbet karar verecektir. Diaspora aynı tarihlerde Ermeni çetelerinin Osmanlının Rus sınırına yakın topraklarda yaptıklarını görmeden ve uluslararası arenadan da gizleyerek 1915 senesi olayları diye timsah gözyaşları akıtmakta.
ABD, Kanada, Fransa ve diğer devletler de Türkiye Cumhuriyeti aleyhine Ermeni tezleri yanlısı kararlara imza atılırken bunların Ermenistan Devletine ne yararı oldu? Senelerdir devam eden beynelmilel Diaspora faaliyetleri, lobicilik çalışmaları Sovyet Rusya'dan bağımsızlığını alan Ermenistan'a ne kazandırdı? Diaspora Ermenistan topraklarında somut ne adımlar attı? Kaç Ermeni vatandaşına sağlıklı ortamlarda iş imkânı sağladı?
İstanbul'da zaman içerisinde eridi Ermeni nüfusu. Anadolu'dan muhtelif sebeplerle İstanbul İzmir şehirlerine göçen Ermeni nüfus ilerleyen nesillerde Batı Avrupa, Kanada, Avustralya ve Abede ye göç verdi. Bir zamanlar İstanbul'un sanat, zanaat ve ticaret hayatında renkli yerleri olan Ermeni vatandaşlar zaman içerisinde azalmaya başladı. Meşhur terziler, tamirciler en sanatkâr diş hekimleri bizim ermeni komşularımızdı.
Sonra zaman içerisinde çevremizdeki Ermeni varlığının yeniden canlandığını hissettim.
Ne var ki bu insanlar bambaşka bir toplumun mensupları idiler. Kendi aralarında kulaklarımıza yabancı bir lisanla anlaşır bizimle ise kırık dökük bir Türkçeyle meramını anlatmaya çalışırlar. Çoğu bayan ve ömürlerinin baharlarını geride bırakmış insanlar. Zaman ilerledikçe bu insanların Türkçeleri oturmaya ve bizlerle olan münasebetleri gelişmeye başladı.
Ermenistan'dan İstanbul'a çalışmaya gelen insanlar geride bıraktıkları ailelere azda olsa yardım göndermeye uğraşıyorlar. Maddi durumları çok zayıf. Elli kuruş aşağıya alışveriş yapabilmek onları mutlu ediyor. Hepsi candan, iyi yürekli ablalar, teyzeler. Kimisinin kızı Yerevan'da okuyor, ona destek olmak için düşmüş İstanbul'a. Kimilerinin evlatları yeni evlenmişler. Geçim darlığı yüzünden gelmişler İstanbul'a.
İstanbul'da hasta bakıcılığı, evlere temizlik hizmeti gibi faaliyetlerle iaşelerini temin için uğraşıyorlar. Kazandıklarını ise gönül rahatlığı ile harcayamıyorlar. Alış verişleri çok kısıtlı ve bu alış verişleri genelde kendi ihtiyaçlarına yönelik de değil. Ana vatanlarında bıraktıkları kocalarına, evlatlarına, torunlarına alıyorlar.
Bir hanımın kocası Yerevan'da hasta çalışamıyor. Oğlu yeni evlenmiş geçinemiyorlar. Soruyorum; Ermenistan'da fabrika, çiftlik vb. ekmek kapıları yok mu diye. Yeni yeni oturttuğu Türkçesiyle dili döndüğünce serzenişte bulunuyor. Kelimelere gerek yok aslında gözlerindeki anlam, yüzünün ifadesi sıkıntılarını zaten dile getiriyor. Bir çift ömürlerinin en verimli yıllarında düşmüşler İstanbul'a. Adam bir konakda bahçıvanlık yapmakla meşgul ( hukuk mezunu) eşi ise adada yazları Ermeni bir tacirin annesine bakıyor kışları ise Rusça ve İngilizce dersler veriyor.
Kendi ülkelerinin bu insanla sunamadıklarını İstanbul'da arıyorlar. Düşman bir ülkenin (!) topraklarında düşman oldukları bir halk (!) arasında sevdiklerinden uzaklarda.
Bu insanların Diasporayla bir ilgileri yok. Bu insanlar 1915 olaylarını sıkıntı yapmıyor. Bu insanlar komşu bir ülkenin hoşgörüsünde ve genelde de kaçak olarak ekmeklerini arıyorlar.
ABD'deki Ermeni kodamanlar 1915 senesi olaylarını canlı tutarak Ermenistan'a ne kazandırdılar? Bundan sonra da ne kazandıracaklar. Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ni hasım olarak görmek Ermenistan ülkesine ne yararlar sunacaktır. İslam ülkelerinin arasına sıkıştırılmış bir Ermenistan Rusya'nın yayılmacı politikalarına taşeronluk yapmak ve emperyalizmin elinde ezilmek yerine komşularıyla ve Azerbaycan-Türkiye ikilisiyle dostane politikalar geliştirirse daha sağlıklı bir gelecek olmaz mı?
Tarihin sahifelerindeki yaraları kaşıyıp kanatmak yerine pansuman edip iyileştirmek ana vatanlarında ve türlü sıkıntılarla gurbete çıkan Ermenilere daha güzel bir gelecek getirmez mi?