Daha dün çocuktum, ne ara büyüdüm de olgun bir insan oluverdim diye sorarsın kendine. Bazı insanlara oranla yaşanmışlıkların fazlaysa olduğundan daha büyüksündür aslında. Acılar, insanlar, hayat içinde yoğrulmuştur hamurun.
Bunların etkisinde buram buram kaldıysan da yaşıtlarına göre bir tutam daha olgunsun demektir.

1. Yalnız başına yaşamak...



Yalnız başına yaşamayı öğrendiğinde sorumlulukları tek başına üstlenirsin, artık kimseye muhtaç olmayacak kıvama gelirsin.
Hasta olduğun bir günde bir tas çorba yapanın olmadığında hayatın şakası olmadığını anlarsın.
2. Parasız kalmak...



Parasız kaldığında anlarsın ki hayatın en önemli kurallarından biri de budur, ne yapıp edip para kazanman gerekmektedir.
İşin şakası yoktur; baba parası yediğin, burslarla geçindiğin günler geride kalmıştır.
3. Sevdiğin insandan ayrılmak...



Hayatının geri kalanını onunla geçireceğini düşünürsün, bir de bakarsın ki elleri ellerinden ayrılıp gitmiş.
Sanki hiç ayrılmayacakmışsınız gibi hissedersin ancak her şeyin değiştiği gibi insanlar da değişir.
4. İnsanların güvenini boşa çıkarması...



Güvendin, güvenmemen gerektiğini anladın. Tekrar güvendin, tekrar neden güvendiğine anlam veremedin. Bu işler böyle.
5. İş hayatı...



Görüp görebileceğin en ciddi ortama hoş geldin, artık sistemin bir parçasısın.
Kendini üstün zannedenlerin tavırlarıyla, resmi hitaplarla boğuşurken sen de ister istemez ortama ayak uydurursun.
6. Her tarzdan arkadaşa sahip olmak...



İnançlısıyla, ateistiyle, sağcısıyla, solcusuyla arkadaş olabiliyorsan çok daha iyi empati gücün olur.
Etrafındaki insanların mozaiği bir hayli önemli. Her birinden ayrı deneyimler elde edersin.
7. Hastalık...



Kötü bir hastalığa yakalandığında veya hastalanan bir yakının olduğunda içindeki çocuk bir anda uçup gidiyor.
Sağlığın hayattaki en önemli şey olduğunu anlıyorsun.
8. Abi/abla, dayı/teyze olmak...



Örnek olman gereken bir insan varsa kendine çekidüzen vermeye başlarsın.
En güzel sorumluluk duygularından biridir aynı zamanda.
9. Kitaplar...



İyi bir yazarın penceresinden hayata baktığında hayata bakış açın da o derece genişler.
Bambaşka hayatlardır kitaplar.
10. Boşanmış aile çocuğu olmak...



Daha çocukken büyük bir yıkımla karşı karşıya kalırsın, hayat seni erken yaşta yontmaya başlar.
Anne-baba şefkatini bir arada hissedemeyince ister istemez yaşıtlarından daha olgun birine dönüşüverirsin.
11. Haksızlığa uğramak...



Hayatın her alanında vardır ve böyle yaşamaya bir şekilde alışmak zorunda kalırsın.
Sistem haksızlığa uğratır, insanlar haksızlığa uğratır ve sen karşılaştığın her haksızlıkta biraz daha büyürsün.
12. Olgun bir arkadaşa sahip olmak...



En yakın arkadaşın ne kadar olgunsa sen de onunla birlikte yol alıyorsun. Çocuksu bir ruha sahipsen birbirinizi tam anlamıyla dengelersiniz.
13. Anne/baba olmak...



Çocuklarını koruma içgüdüsü ve en iyisine layık olmaları için sarf ettiğin çabayla hiç hissetmediğin kadar olgun hissedersin.
Onlar rahat etsin diye gerekirse kendinden kısıtlarsın.
14. Hataların, yenilgilerin...



Hata yaptın, dibi gördün ve bundan bir ders çıkardın.
Bugünkü aklım olsaydı dün yaptıklarımı yapmazdım, dün yaptıklarımı yapmasaydım bugünkü aklım olmazdı.
15. Yaşadığın aile ortamı...



Karakterinin temelleri atılıyor ne de olsa.
Ailen seni el bebek gül bebek büyüttüyse ileride kendi ayaklarının üzerinde durması kolay olmayacaktır.
16. Öğrenmek...



Hayat, acısıyla tatlısıyla öğretiyor.
Sen öğrenmek istemesen bile hayat bazı gerçekleri tüm çarpıcılığıyla öğretir ve bazen çok ani bir şekilde seni olgunlaştırır.
17. Ölüm...



Hayatın boyunca yanıbaşında olan biri beklemediğin anda hayata veda ettiğinde hayatın en acı gerçeğiyle başbaşa kalırsın.
Bilirsin bir gün onları kaybedeceğini ama bu kadar vaktinden önce olacağına hiç ihtimal vermemişsindir.
18. Ve bunların tamamını içine alan zaman...




İçinden akıp giderken o kadar çok şey yaşıyorsun ki!
Üflediğin her pastada bir yıl önceki senden bambaşka birine dönüşüyorsun. Hayat işte...