Yine gecenin ilerleyen saatlerinde ,
yüreğim yokluğunu irdeliyor kendince .

Ona kalırsa, gelmelisin .
Bana kalsa, kalmam bu aşkta !

Uykulu gözlerime, uyku yok dercesine iniyor yüzün .
Kaldırıp atıyorum yastığı ,
damarlarımda daha kolay dolaşsın diye hüzün ...

Üzerine gidiyorum acının ,
ve sonra başlıyor ,
kaleme alınmayacak sancım !

Yüreğim bu sancıdan, yetim bir şiir doğuruyor .
Hiç olmayacağın için, adın hiç geçmiyor !

Aklım bu şiire sarılıp yatıyor .
Yüreğimin, hiç iyi geceler diyeni olmuyor !