Konu: Gider Payı..

İyi ki üzdüler.
Birşeylerin farkına vardım, insanları tanıdım,
iyiyi kötüyü gördüm
sonra olması gerektiği gibi davrandım
değiştin dediler....
Anladım ki; bir çok insan vücudunun su ihtiyacını 'Tükürdüğünü' yalayarak gideriyor...

Hayattan bir kere vurgun yiyen, ondan sonraki hayatını durgun yaşar.
İnsanlara güvenmek mi bir daha ?
Şeytanın cennete girme ihtimali kadar az ve morgtan bir ceset alıp kalp masajı yapmak kadar saçma...
Aynı bardağı bırak, aynı kaşıktan çorba içtiğimiz insanların ihanetiyle büyüdük. ne güveni?

Hiç kimse senin neler yaşadığını, ne derdinin olduğunu bilmez.
Hiç kimse içinde ne ateşlerin yandığını nelerle mücadele ettiğini bilmez.
Senin aslında nasıl bir insan olduğunu bile bilmez.
Ama herkes seni tanımadan hakkında yorum yapmayı çok iyi bilir...
Beyni olmayanların ağzıda olmasa keşke.

Bir yıl daha bitiyor.
Düşlerim, tasalarım,
yarım kalmış onca şey, her yıl
biraz daha kısalıyor bir öncekinden.
Bana mı öyle geliyor yoksa daha mı...
hızlı ilerliyor zaman insan yaşlanırken

Öle/sim Gelir..

Herkes kadar çırpınıyorum yaşamın içinde. Ne oturduğum evin sahibiyim, ne içinde durduğum bu bedenin. Evim dağınıktır çoğu zaman, keyfim gelene kadar toplamam. Bedenime de çok iyi baktığım söylenemez…
Kazandığım para ancak yeter yaşamama, geçmişte yaptığım ve yapmadığım şeyler yüzünden borçlar öderim. Hayat gibi işte, herkes gibi, ben de bir garip Havva kızıyım; kendimle geçinir giderim.
Lüks düşkünlüğüm yok ama konfor severim. . Marka bilmem, isim bilmem, hoşuma gidiyorsa üstüme geçiririm.
Bir türlü bırakamadığım şu sigarayı içerim. Alkol'le Kahveyle iyidir aramız,
Yalnızlığımla barışığım, zor gelir çoğu zaman başkalarına katlanmak. Evimde huzur isterim. Dostluğum sağlamdır, bir de sevgililiğim;
Ekmeğimi, yüreğimi, paramı seve seve paylaşırım. Bir tek kitaplarım değerlidir, onları kimseye elletmem. Bütün yolculuklarım, akıl oyunlarım, hayallerim, cehaletim o sayfalarda gizlidir; kimseye gösteremem.
Birini ilk görüşte sevmediysem, ağzıyla kuş tutsa bir daha sevemem. İnatçıyımdır ama bilmiyorsam itiraz da etmem. Köşelerim serttir, kendim bile dönemem. O yüzden başkasının yapmasını da beklemem.
Dilim sivridir, içimdeki dilimdedir, politik olmayı beceremem. Küfür de ederim yeri gelirse, dua da; yüreğimdekini gizleyemem.
Alışmışım tek başına ayakta durmaya, her işi kendim yapmaya;
Hayatıma biri girince şöyle kadın kadın oturmayı öğrenemem.
Hayattan öğreneceğim çok şey vardı. O yüzden biraz hızlı yaşamış olabilirim. Zor kanarım, zor güvenirim ama dibine kadar sevebilirim. Konu aşk olunca iner yelkenlerim, bir limanda demirlerim.
İşte böyle!
Hayat denen bu kurgunun oyuncularından biriyim. Hiç bitmeyecek bir tekamülün öğrencisiyim. Tek bir meziyetim var: Sevmek! Bilmiyorsan, gel sana öğreteyim! : )

Eğer sevmediğin kişilerin yüzüne bakmak zorundaysan ve istesende kaçamıyorsan;
Gülümseyerek ağlamayı öğreniyorsun demektir.

Ekmek hepimize yetmiyor, kitap da öyle.
Ama keder, alabildiği kadar…"

'Yaşamak dünyanın en ender şeyidir çoğu insan sadece var olabiliyor.'

''Kadınlar kitap gibidir.'' demişler .
Ne güzel demişler...
Ama kitap okuma oranı düşük bir ülkede
anlaşılmayı beklemek ve değer görmek bir hayli zor..
Kadınların gülümsemediği bir ülkenin,erkekleri cesur olamaz...