Konu: Gider Payı..

Ellerimden hiç tutmadın sen,
Sesimden!
Ya şiirlerimden geçtin hep,
Ya da içimden..
Söyle kim korkar yazılmamış bir hikâyeden?

Artık hiçbir şey eskisi gibi değil.
Ben de öyle.
Çok dikkat etmiyorum uzun süredir kendime.
Kılığıma kıyafetime…
Çorapsız da basıyorum artık yere....
Eskisi gibi de korkutmuyor beni ne grip ne nezle.
Nane limonun iyi gelmediği daha büyük sıkıntılarım var herkes gibi benim de.
Takılmıyorum artık şu her kış ve bahar şişen bademciklerime.
Çok sıcak ya da soğuk şeyler yiyip içmem, hepsi hepsi bir kaç gün gene.
Olur biter
Geçer gider.
Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var.
Olup bitmeyen,
Geçip gitmeyen.
Zaman zaman yine uykusuzluk çekiyorum ama…
Çok da takılmıyorum artık bu uyku konusuna,
Uyuyunca geçmeyen şeylerin olduğunu anladığımdan bu yana…

Ey mezarlık, ne alemsin, ne yüksek yapıdasın! Sende saklıdır en seçkin evladı insanlığın

Uçurumlar var diyorum..
İnsanla insan arasında..
Kendiyle kendi arasında..

İyileşmek mi?
Ama ben hasta değilim ki, kırık döküğüm..
Aynı şey değil, anlıyor musun?

ne bileyim ben böyle her şeyi düşününce
her şey de beni düşünür zannettim
dedim ya
ben bu gün'ü yaşayabilenlerden değilim

İşte öyle, herkesin bir hikayesi var.
Her hikâyenin de içini döktüğü bir yara.
Her yaranın saklandığı bir şiir.
Bütün iyi adamlar.
O yaralı şiirleri ezbere bilir.. ?

Ah İstanbul!
Yine sana gelirken kendimden oldum bil istedim..